Ja
Idź do strony Poprzedni 1, 2

Lonia

Dziękuję za pozdrowienie, cieszę się, że Ci się tu podoba Very Happy

Bodhisattva

Jestem człowiekiem, jestem Bogiem także, aniołem, który wybrał zycie na ziemi. W każdym człowieku widzę to samo. Jesteście Wielcy. To pozwala mi kochać siebie i was tak samo jak kocham samego siebie. Pozwala mi to szanowac każdy punkt widzenia. Gdzieś jest Wielki Jedyny Stwórca, tak On jest! A my rozlewamy się w nim niczym krople w oceanie. Jesteśmy jego częścią, a On jest częścią nas. Ulepił nas na własne podobieństwo dając nam boską jaźń i duszą, dzięki której możemy rozwijać się i tworzyć tak jak Stwórca nasz Ojciec/Matka. Dał każdemu z nas własna tożsamość i następnie pozwolił by jego dzieci dalej mogły tworzyć, nie oczukując nic od nich i nie żądając nic od nich.

Bóg mógł być obserwatorem życia swojego stworzenia, ale poszedł dużo dalej, pozwolił sobie samemu doświadczać swojego stworzenia, pozwalając sobie na zamieszkanie w ciałach swojego stworzenia, by móc doświadczać siebie i zycia w sposób najbardziej bezpośredni i autentyczny.

Chciałbym podziękować Wam wszystkich za inspiracje, dzięki Wam i tym co piszecie, mogę przenieść swoje uczucia na wirtualny papier, robię dokładnie to co Wy, dzielę się swoimi uczuciami, mówię za pomocą niemego języka, że wszystko jest miłością i nie ma nic po za nią.

Nahalo Smile

Flower

Stańczyk · Gość

Mówimy o tym samym .Doświadczyliśmy tego samego .
Pozmaliśmy "smak czekolady " , tylko bedąc inni > Ty sobą ja sobą <,opisujemy to z dwuch różnych punktów , tej samej drogi "środka"
Ty idziesz lewą stroną drogi ja prawą Laughing

, i czy to ważne. Droga jak droga ,na taką mnie stać żeby iść . Punkt widzenia zależy ...nie , nie ,nie... napewno nie siedzenia .Ciekawe czy wstaniesz żeby podbiec ,albo polatać jak wiatr ? Laughing

Pozdro z drogi ,"środka " , w kierumku Domu

Stańczyk - przelotem

ps .tu jest Pięknie i ciepło ,Dzięki Loniu !!!Całuski . Embarassed

Bodhisattva

Dzielę się własnym doświadczeniem Flower, te słowa są jak dzieci które kocham. Moje zycie nie było usłane różami, doświadczałem tak jak potrafiłem, czasem dosłownie na kolanach! Jest w nich to wszystko, uczucia, emocje, walka, płacz, złość, małość; ale także zrozumienie, radość, wielkość, podziękowanie, szacunek, miłość.

To nie musi być łatwe w odbiorze. Wiem i zdaje sobie sprawę, że każdy z was podejmuje wysiłek życia, podejmuje wyzwania. Wiem, że wielu z was jest zmęczonych tym życiem, ponieważ przerobiło w swoim życiu już tak wiele! Jak nigdy dotąd w poprzednich wcieleniach. I to świadczy już o Waszej Wielkości! O Waszej Miłości Życia i Samych Siebie!

Nie jestem w stanie pomóc komukolwiek i nie próbuje brać etatów nauczania, sam przechodzę pewien proces, przez który chcę przejść, który wybrałem i mnie również nie jest łatwo, tyle że ja już wiem co przechodzę i co przechodzi wielu ludzi, wiem dlaczego te czasy są tak interesujące i tak ważne.

Jedyne co moge zrobić, to dzielić się doświadczeniem, żywą wiedzą, nie tylko dotkniętą, nie tylko przeczytaną czy usłyszaną, ale 1000 krotnie przerabianą, szlifowaną, często na kolanach i głową w mór, czasem gdy zmiany następują zbyt szybko (zdarza się), wtedy bardziej się zagłębiam w te historie z którymi się dzielę i niepotrzebnie wdaję się w szczegóły, zaczynam przeżywać ponownie pewne aspekty na nowo. Wtedy moje słowa mogą boleć. Ale robię postępy, z każdym dniem zatrzymuję się szybciej i coraz szybciej wychodzę z tych historii i jest to coraz łatwiejsze. To bardzo fajna zdolność, móc opuszczać pewne procesy, wtedy można stanąć obok i już wiesz, że tu popełniłeś błąd, tu napisałeś nie tak jak chciałeś by było napisane, a tu tego wogle nie powinno być, itd...

I to jest w porządku! Życie jest w porządku! Bycie człowiekiem jest w porządku! Dobrze jest móc i potrafić tak łatwo wchodzić w czyjeś historie, by pozwolić sobie na współodczuwanie, a następnie móc równie prosto i łatwo opuścić historię i żyć dalej.

Wszystko sprowadza się do jednego - wszystko jest w porządku, wszyscy jesteśmy w porządku, zawsze bylismy w porządku, nawet gdy popełnialiśmy w tych czy innych wcieleniach te okropności, o których tak opowiadają pewne historie. To jest ludzkie, to jest w porządku. Tyle razy gineliśmy, a dziś nadal żyjemy. Nagle te zycie przybiera zupełnie inny wymiar! Jeśli spojrzycie na to z tej perspektywy, sami uznacie, że wiele rzeczy których się tak mocno trzymacie - nie trzyma się wogle sensu. Ale to właśnie jest w porządku! To są te właśnie historie! Dobrze jest móc w nich uczestniczyć, doświadczać życia i samych siebie uczestnicząc w nich. To wszystko jest w najprawdziwszym porządku! Nie ma żadnych kar, nie ma winnych, jesteśmy my - ludzie, a w rzeczywistości jesteśmy aniołami, którzy z własnego wyboru wybrali taki a nie inny sposób doświadczania zycia.

Mam do Was Wielki Szacunek. Byłem na samym dnie, wiele razy, niektóre wcielenia były piekłem, ale dzięki temu mogę dziś przejść przez ten proces i mówić tu w tej a nie innej formie nie oczekując niczego i nawet w najtrudniejszych słowach - ten Szacunek jest. On tu zawsze będzie!

Dziekuję, tak bez okazji.
Kocham, tak bez powodu.

Stańczyk:
Pewnie że tak Smile

Dokładnie tak właśnie jest Smile

Eryka · Gość

Witajcie
Kiedyś czytałam książkę Kastaniety ja w zasadzie dokładnie ją przeglądnełam , koleżanka przeczytała i ona mówiła o czarowniku Don ...Karlosie..don Charonie ..czy jakoś tak ,i on był czarownikiem w Mesksyku i mówił ze na drodze ludzi podążających "ścieżką rozwoju duchowego " czekają 4 pułapki .
1-strach , 2-światło ,3-moc i 4-starość .Czy to prawda o tych półapkach ?
może ktoś wie o co tu chodzi ? Jak one są widoczne na ludziach , jak poznać że się wpadło w taką pułapkę ? Jak z niej wyleśc ? Bardzo chciałabym wiedzieć .A może to nie na tym forum mam pytać ,no bo ja nie wiem co o tym myśleć (?) a tu tak madrze napisane .
Pozdrawiam Lonieczkę i filozofów .

Eryka

A o dnie to czytałam u Leca w..... niepamiętam ,ale zapamietałam myśl ,
może komuś się przyda ....." i kiedy w końcu znalazłem się na dnie od
spodu usłyszałem pukanie .." > ciekawa jestem kto mógł pukać w dno ?
Jak tez może wyglądać takie dno ,czy jest płaskie i okrągłe.nieważne
kiedyś sama sprawdzę jak takie dno wygląda , jeśli każdego to czeka ?
A moze Batrasiwatra wie, on tak mądrze pisze , kto to mógł pukac ,napisał że był tyle razy na tym dnie ,to może słyszał i widział kto może pukac ? To taka tajemnicza sprawa te pułapki i pukanie w dno . Ja pytam poważnie ,bo mama mówiła ze żarty sa niestosowne i nigdy nie żartuję ,mówię zawsze poważnie ,TAKĄ mam naturę , a maturę to będę miała w tym roku.Te wiadomości mogą być mi potrzebne ( bo jak pan Giertych jast ministrem to wszystkiego można się spodziewać -jak mówi tata ), a ja chcę być aktorką filmową , ( mam dobrą prezencję )

Lonia

Na początku myślałam, że chciałabym żeby wszyscy się logowali. Bo wtedy będę bezpieczna, będzie to jakby namiastka mojej rodziny. Teraz widzę, że goście są jak powiew wiosennego wiatru, który odświeża wszystko na forum. Dziękuję bardzo za pozdrowienia i odświeżenie myślkokształtów w głowach filozofów. A nie jest to łatwe zadanie i tylko świeży wiatr jest w stanie się tego podjąć. Serdecznie Cię pozdrawiam Eryko, Lonia.

P.S. Z wątkiem o starości,strachu,mocy i światłości przeniosłam nas na "Gościnną łąkę" bo tam mi lżej pisać. Zapraszam

Bodhisattva

Lonia

Mimo, że jestem dorosła, mam wrażenie, że ciągle jestem małym dzieckiem, pełnym radości i otwartości na wszystkie niespodzianki, jakie niesie moje życie. Dla mnie Boska Istota we mnie, to ktoś taki, kto ma pełen worek niespodzianek (samych dobrych niespodzianek). Ale jak mała Lonia nie chce niespodzianek z tego worka i "śama" zbiera kolorowe szkiełka, to zdarza się jej pokaleczyć. I wtedy spokojnie, delikatnie ogląda to szkiełko ze wszystkich stron. Bandażuje paluszki, uzdrawia swoje ranki. Jak już obejrzy te szkiełka, to pokazuje innym dzieciom, żeby się nie skaleczyły. Woła także inne dzieci to piaskownicy, gdzie się bawi i zachęca aby włożyły rączkę do worki Boskiej Istoty, bo tam jest bardzo dużo wspaniałych niespodzianek dla każdego dziecka. To jest moja radość, którą chcę się dzielić z wami i to jestem Ja. A przecież ja to inny Ty. Baw się z nami.

AnnWer

Jestem. Żyje. Dostrzegam.Marzę. Kocham. Wierze.Idę
Jestem sobą i siebie odkrywam. Dziwię się. Światem. Zachwycam się nim.
Czasami popełniam błędy, które nazywam i traktuje jako lekcje, które skrupulatnie odrabiam. Zamykam i otweram się w tym słowie. Ja, rozwieram ramiona obejmując świat. Idea

Biorę odpowiedzialność za swoje myśli słowa i czyny. Rozdaje radość.
Przeżywam radość.
Odbijam siew Twoich oczach i myślach.
Jestem. Tchnieniem nie zamkniętym w słowach.
Lubię odkrywać nieprzetarte szlaki....

Żyję
Jestem
Dostrzegam
Marzę
Kocham
Wierzę
Idę

magda91

Kim jestem? Sama czasami nie wiem. Za bardzo zabiegana, roztargniona. Wiem że łatwo mnie zranić, chociaż nigdy nie dam po sobie tego poznać, dlatego też jakiś rok temu, cięłam się. Nie dla zabawy, frajdy, czy chęci zwrócenia na siebie uwagi. po prostu lżej mi było kiedy widziałam spływającą krew po swoich rękach. Zresztą pewnie nadal by tak było, gdybym kiedyś się nie zaparła. Choruję na bulimię, ale nie chcę z tym walczyć ponieważ naprawdę mam nadwagę. Chciałabym w swoim życiu tylu zmian, ale nie mam z kim rozmawiać i prosić o pomoc, wyjaśnienie. I właśnie dlatego wpadłam na to forum, żeby chociaż troszkę podzielić się z innymi tym co czuję i myślę, może dzięki temu jeszcze więcej chęci przybędzie do mnie? Oby, oby ..

krzysztof272

Jestem ojcem,mężem,muszę być odpowiedzialny i walczyć o dobro mojej rodziny,bo jest dla mnie wszystkim

maja8189

A ja zawsze chciałam być kimś Wink

niedawno dopiero sprecyzowałam określenie z dzieciństwa- kimś, na kim mogą poleć inni, kimś niezawodnym, otwartym, gotowym do walki z przeciwnościami losu;D Udało się!!! Jestem ostoją rodziny, przyjaciółką grona ludzi, docenianym pracownikiem i wybitnym studentem medycyny;)))

Lonia